آرتروز 

بیماری آرتروز 

بیماری آرتروز نوعی بیماری تخریب کننده مفاصل است که باعث آسیب بافت‌های غضروفی مفصل می‌شود. این بیماری بسیار شایع به عنوان یکی از دلایل اصلی ناتوانی حرکت انسان خصوصاً در سنین بالا شناخته می‌شود. بیماری شایعی که اگر به سرعت متوقف نشود در سنین بالاتر مشکل ساز خواهد بود. تأمین ویتامین های لازم و محافظت از مفاصل و استخوان ها در سنین پایینتر احتمال ابتلا به این بیماری را در سنین بالاتر کاهش می دهد.

در این بیماری نه ‌تنها بافت غضروف در روند آسیب شناسی دخیل است بلکه استخوان زیر غضروف (بخشی از استخوان که صفحه غضروف در آن قرار دارد)، ساختار رباط مفصلی، غشای سینوویال و بافت عضلانی اطراف مفصل نیز معمولاً درگیر خواهند شد. فرآیندهای دیستروفی دژنراتیو از غضروف شروع می‌شود اما خیلی سریع تقریباً روی تمام بافت‌های مفصل تأثیر می‌گذارد و منجر به تغییر در شکل، اختلال در عملکرد یا کاهش تحرک، درد متوسط ​​و التهاب می‌شود. آرتروز، مفاصل دست، زانوها، مفصل ران، مچ پا و بسیاری از دیگر مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم اصلی آرتروز درد، کاهش توان حرکتی، تغییر شکل و کرانچ داخل مفصل هنگام حرکت است.

آرتروز مفصلی چیست؟

آرتروز مفصلی درواقع آرتروز شامل التهاب مفصلی است ولی در چند مورد نادر، آرتروز ممکن است روی پوست، عضلات یا اعضای دیگر بدن نیز تأثیر بگذارد. سه نوع متداول آرتروز، آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت و نقرس است. آرتریت روماتوئید باعث می‌شود غشای سینوویال اطراف مفاصل متورم و ملتهب شود. اگر این بیماری به درستی درمان نشود، غشا و غضروف انتهای استخوان‌ها در نهایت از بین می‌روند.

آرتروز در اثر خراب شدن غضروف در انتهای استخوان های شما ایجاد می‌شود. غضروف بافتی است که استخوان ها و مفاصل را قادر می‌سازد به آرامی در کنار هم حرکت کنند. این بیماری بیشتر در افراد مسن رخ می‌دهد و درد به دلیل تماس استخوان با استخوان در مفاصل رخ می‌دهد که می‌تواند بسیار دردناک باشد. آرتروز حدود 12٪ از جمعیت بزرگسال و 90٪ از افراد بالای 70 سال را درگیر می‌کند.

این بیماری منجر به درد شدید و کاهش تحرک فرد شده و انجام کارهای روزمره را دشوار می‌کند. این بیماری معمولاً در مفاصل بزرگ دیده می‌شود. استفاده از قرص های غضروف ساز در ابتدای سنینی که دردهای مفصلی شروع می شوند بهتر است. به این ترتیب از ضعف و تحلیل رفتن غضروف ها جلوگیری می کنید. 

آرتروز زانو چیست؟

آرتروز زانو یک بیماری دژنراتیو غیر التهابی غضروف مفصلی است که منجر به محدودیت تحرک مفصل زانو و آسیب های بعدی آن می‌شود. آرتروز زانو یک بیماری دردناک است که تحرک را محدود می‌کند و اغلب نیاز به مداخله درمانی دارد. این بیماری باعث می‌شود که غضروف های سفید سالم به رنگ مایل به زرد تبدیل شوند و ظاهر معمولی خود را از دست بدهند.

غضروف های آسیب دیده نازک می‌شوند و تغییر شکل می‌دهند. این مسئله منجر به نقص غضروف می‌شود و استئوفیت ها (برجستگی های استخوان) در ناحیه مفصل رشد می‌کنند. استئوفیت ها باعث آرتروز استخوانی شده و با پیشرفت بیماری درد بیمار نیز بیشتر می‌شود.

علائم آرتروز چیست؟

آرتروز از جمله بیماری هایی است که در سنین بالا به سراغ انسان آمده و درمان آن تا مدت ها طول می کشد. پیشگیری از ابتلا به بیماری با تقویت استخوان ها، استفاده از مکمل های حاوی کلسیم و تقویت مفاصل و استخوانهای بدن بهترین راه مقابله با این مشکل است. این بیماری علائمی دارد که در انواع آرتروز مشترک بوده و شامل موارد زیر است:

• کاهش انعطاف پذیری در مفصل آسیب دیده
• تورم در اطراف مفصل آسیب دیده
• مالش استخوان ها بهم
• سفتی در مفصل
• خار استخوان
• درد مفصل

چه تفاوتی بین آرتروز و آرتریت وجود دارد؟

تفاوت اصلی بین این دو بیماری این است که آرتریت اصطلاحی است که انواع بیماری های مفصلی از جمله آرتروز را در بر می‌گیرد. تفاوت دیگر این است که آرتروز می‌تواند بر روی هر مفصلی در بدن شما تأثیر بگذارد و با افزایش سن به دلیل ساییدگی و پارگی مفاصل این بیماری بیشتر اتفاق می‌افتد. در برخی موارد، آرتریت برای اشاره به آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود، در حالی که آرتروز فقط برای اشاره به آرتروز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کدام مفاصل تحت تأثیر آرتروز قرار می‌گیرند؟

به طور کلی، تمام مفاصل بدن می‌توانند به آرتروز مبتلا شوند. با این حال در بیشتر مواقع، آرتروز در مفاصل بزرگ اندام های تحتانی ایجاد می‌شود. معمولاً مفصل ران تحت تأثیر قرار می‌گیرد و به دنبال آن مفصل زانو و مچ پا نیز درگیر می‌شوند. آرتروز مفصل شانه و آرنج نسبتاً نادر است.

چه افرادی بیشتر در معرض آرتروز هستند؟

فاکتورهای مختلفی وجود دارد که احتمال ابتلا به این بیماری را در افراد افزایش می‌دهد. یکی از آن‌ها اضافه وزن و چاقی است که با اعمال وزن بیشتر بر مفصل ران یا زانو احتمال بروز این بیماری را افزایش می‌دهد. بنابراین توجه به تناسب اندام و کاهش وزن نه تنها به لحاظ زیبایی مورد اهمیت است. برای سلامتی بدن و بهبود مفاصل نیز توصیه می شود. سایر فاکتورها حوادثی هستند که منجر به آسیب مفصلی یا عدم انطباق مفاصل (به عنوان مثال، پاهای پرانتزی یا زانو زدن) می‌شوند.

از آنجا که آرتروز با یک روند آهسته و موذیانه ایجاد می‌شود، افراد مسن طبیعتاً بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند. اما در سنین پایین نیز ممکن است آرتروز مفصلی بدون دلیل مشخص ایجاد شود، درصورتی که استعداد خاصی برای آرتروز وجود داشته باشد. سایر علل ابتلا به این بیماری شامل:

• رژیم غذایی نامناسب فاقد ویتامین و حاوی مواد غذایی فرآوری شده
• بیماری های روماتیسمی و سبک زندگی بی تحرک
• عادات حرکتی نادرست هنگام ورزش و غیره
• فشار اضافی اسپاسماتیک بر مفاصل
• آسیب مفصل زانو

چگونه آرتروز را تشخیص دهیم؟

علائم آرتروز به طور کلی درد مفصلی است که به طور معمول در هنگام فعالیت رخ می‌دهد. اغلب اوقات دردهای اولیه پس از استراحت طولانی اتفاق می‌افتد ولی وقتی فرد برای مدتی حرکت می‌کند کمتر می‌شود. درد مفاصل پس از ورزش نیز ممکن است نشان دهنده آرتروز باشد. ویژگی دیگر این بیماری، التهاب مفصل است که ممکن است همراه با تورم و گرم شدن بیش از حد مفصل باشد. علاوه بر معاینات معمول تعیین محل درد مفصل آسیب دیده با عکس برداری و MRI  انجام می‌شود.

گزینه‌های درمانی آرتروز چیست؟

به طور کلی بدن نمی‌تواند غضروف فرسوده را دوباره بسازد. بنابراین تشخیص و درمان آسیب غضروف در اسرع وقت ضروری است. هدف اصلی جلوگیری از پیشرفت آسیب غضروف است تا منجر به آرتروز نشود. هرچه آسیب غضروف پیشرفت بیشتری داشته باشد، درمان آن دشوارتر است. برنامه درمان باید با توجه به محل و اندازه آسیب غضروف و نیازهای فردی هر بیمار تعیین شود.

روش‌های درمان آرتروز

آرتروز قابل درمان نیست. با این وجود، روش های مختلف می‌توانند روند پیشرفت آن را کاهش دهند. استفاده از ویتامین های مؤثر، مواد معدنی، انتخاب رژیم غذایی مناسب، ورزش و... در پیشگیری از ابتلا و کنترل این بیماری مؤثر خواهند بود. برخی از این درمان ها شامل:

1- درمان دارویی

داروهای مختلفی برای درمان آرتروز استفاده می‌شوند که اکثراً شامل مسکن ها و داروهای ضد التهاب هستند. این داروها توسط پزشک تجویز می شوند و فرد نباید خودسرانه اقدام به استفاده از آنها کند.

2- استفاده از باندهای حمایتی

استفاده از بانداژ توزیع فشار روی استخوان را بهبود می‌بخشد و استرس را به وضوح کاهش می‌دهد. این روش کمکی برای بهبود وضعیت مفاصل، قرار گیری در وضعیت استاندارد و همچنین نقش پشتیبانی از مفاصل را دارند. ضمنا استفاده از باندها می تواند به کاهش درد نیز کمک کند.

3- درمان‌های جایگزین

این درمان ها شامل طب سوزنی و فیزیوتراپی هستند که می‌توانند شدت دردهای مفصلی را کاهش دهند. فیزیوتراپی باعث تقویت عضلات می‌شود و مفصل زانو را تثبیت می‌کند. با انجام فیزیوتراپی به مرور زمان می‌توانید علاوه بر تقویت عضلات بدن، مفاصل را تقویت کرده و با انجام حرکات صحیح از پیشروی این مشکل جلوگیری کنید.

4- استفاده از ترکیبات فعال

ترکیبات دارویی مانند کورتیزون یا اسید هیالورونیک می‌توانند مستقیماً به مفاصل آسیب دیده تزریق شده و درد یا التهاب را کاهش دهند. این روش برای دردهای شدید و مشکلات حادتر توسط پزشک تجویز می شود و تا حد زیادی بهبود دهنده دردهای مفصلی است.

5- استفاده از مکمل های مفید

یکی دیگر از روش هایی که به کاهش درد و حتی ترمیم مفاصل کمک می‌کند استفاده از مکمل هایی است که برای کمک به درمان آرتروز و بیماری های مفصلی تولید و در داروخانه ها موجود هستند. مکمل هایی نظیر ویتامین E، اسید فولیک، ویتامین K، ویتامین D، کلسیم، منیزیم و بسیاری از املاح و مواد معدنی که در اغلب غذاها موجود است می تواند مانع بروز مشکلات مفصلی در سنین بالاتر شود.

بخصوص خانم ها در سنین بالای 50 سال که در دوران یائسگی به سر میبرند، اغلب با مشکل کمبود کلسیم بدن، اضافه وزن، پوکی استخوان، کم خونی و بسیاری از مسائل دیگر مواجه هستند. توجه به نوع تغذیه و تأمین تمامی نیازهای بدن می تواند سلامتی آنها را در سنین بالاتر تضمین کند.

فواید مصرف قرص ضد آرتروز چیست؟

داروی اصلی آرتروز در واقع مکملهای غذایی هستند که برای تسکین درد، سفتی و سایر علائم این بیماری به بازار عرضه شده‌اند. گلوکزآمین و کندرویتین، اسیدهای چرب امگا 3 و کورکومین برخی از محصولات طبیعی برای بهبود علائم آرتروزو آرتریت روماتوئیدهستند. گلوکزآمین و کندرویتین دو نوع از رایج ترین قرص ضد آرتروز هستند. این ترکیبات در واقع اجزای غضروف هستند و به انعطاف پذیری مفاصل کمک می‌کنند.

گلوکوزامین و کندرویتین را می‌توان به تنهایی یا با داروهای مسکن ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مورد استفاده قرار داد. این ترکیبات به اندازه داروی سلکوکسیبدر کاهش درد، سفتی و تورم مفصل مؤثر هستند.

برخی شواهد نشان می‌دهد که سولفات گلوکوزامین بهترین ماده برای بهبود دردهای مفصلی است به همین دلیل این ترکیب در فرمولاسیون بسیاری از مکمل ها گنجانده می‌شود. علاوه بر ترکیبات فوق، اسیدهای چرب امگا 3 که در روغن ماهی و سایر مواد غذایی وجود دارند، بدن را به تولید مواد شیمیایی خاص جهت کنترل التهاب تشویق می‌کند. این مکمل ها ممکن است به کاهش درد و سفتی ناشی از التهاب در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید کمک کنند.

ترکیبات آنتی اکسیدان مانند عصاره چای سبز نیز در مکمل های آرتروز گنجانده می‌شوند تا مفاصل را از آسیب های رادیکال های آزاد محافظت کنند. علاوه بر موارد فوق ترکیبات دیگری مانند هیالورونیک اسید، ویتامین D و کلسیم نیز در فرمولاسیون مکمل های آرتروز مورد استفاده قرار می‌گیرند. این ترکیبات در کنار هم با اثرات سینرژیک به بهبود وضعیت مفاصل کمک کرده و دردهای مفصلی را تسکین می‌دهند.

درمانی قطعی آرتروز چیست؟

 بنابراین اگر می‌پرسید درمانی قطعی آرتروز چیست باید بگوییم حتی جراحی را نیز نمی‌توان درمان قطعی آرتروز در نظر گرفت زیرا این بیماری انواع مختلفی مانند آرتروز عفونی و آرتروز استخوانی را  شامل می‌شود که درمان آن‌ها به ‌طور کامل امکان پذیر نیست.

داروی آرتروز برای بیماری آرتروز

شما می‌توانید انواع مکمل های آرتروز و دردهای مفصلی را از داروخانه ها و سایت های معتبر با خرید اینترنتی یا حضوری تهیه کرده و از پیشرفت آرتروز جلوگیری کنید. این مکمل ها در انواع برندهای ایرانی و خارجی در داروخانه آنلاین داروبوم نیز موجود هستند و شما می‌توانید با خرید آنلاین آن‌ها را برای بهبود وضعیت مفاصل خودتان خریداری نمایید.

در ادامه به معرفی بهترین داروی آرتروز می‌پردازیم:

• قرص آرتی کولیشن اسی

افرادی که مبتلا به بیماری آرتروز هستند یکی از بهترین مکمل و محصولاتی که مصرف می‌کنند قرص Articulation اسی ساخت کشور ایتالیا است. از فواید قرص آرتی کولیشن می‌توان به بهبود عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب آن ها، افزایش انعطاف پذیری و عملکرد صحیح مفاصل، کاهش درد در بیماران مبتلا به آرتریت و بازسازی مفصل اشاره کرد. قرص‌ترمیم و بازسازی مفاصل اسی یکی از محصولات مفیدی است که می‌تواند برای بهبود دردهای مفصلی ناشی از آرتروز و همچنین بازسازی مفاصل مورد استفاده قرار بگیرد. ترکیبات موجود در فرمولاسیون قرص تقویت مفاصل اسی (Esi Articulation) دقیقاً برحسب نیاز مفاصل جهت ترمیم و بازسازی طراحی و تولید شده‌اند.

• فلکسوم فلکسان فیشر

این محصول منجربه کاهش درد و التهاب مفاصل، بهبود حرکت و عملکرد مفاصل، پیشگیری از تخریب غضروف می‌گردد و مناسب برای بیماران مبتلا به آرتروز و بیماری‌های روماتولوژی است. تاکنون عارضه جانبی خاصی برای این کپسول گزارش نشده است و جهت مشاهده نتیجه بهتر این مکمل مصرف روزانه یک عدد به مدت سه ماه است سپس برای مدتی می‌توان مصرف آن را متوقف کرده و بعد از گذشت دو تا سه ماه دوباره اقدام به مصرف محصول نمایید. بهتر است قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید.

• قرص استئوفلکس هلث اید

خواص قرص استئوفلکس پلاس بسیار زیاد است که مهم‌ترین آن این است که مناسب برای بیماران مبتلا به سلیاک، عدم تحمل به لاکتوز و پرفشاری خون بوده و حاوی زردچوبه است که به دلیل داشتن خواص ضد التهابی و ضد آرتریتی منجربه بهبود بیماری آرتروز می‌گردد. قرص Osteoflex کمک به حفظ سلامت استخوان ها و مفاصل کرده و همچنین استحکام بخش استخوان و غضروف است.